Uit eten bij De Jufferen Lunsingh (jaar 2)

Jeej, het was weer zover: we zijn door mijn ouders weer uitgenodigd om uit eten te gaan bij de Jufferen Lunsingh in Westervelde (Drenthe). Het tweede jaar op rij, het wordt al bijna traditie ;)
De Jufferen Lunsingh maakt haar menukaart op basis van het seizoen en de oogst uit de eigen moestuin, kruidentuin, bessentuin en boomgaard. Kwaliteit van het product staat vooraan, evenals het ambacht van de kok: wild wordt zelf geslacht en vis zelf gerookt. Als gast proef je dat terug op je bord.

Vorig jaar hebben we allen gesmuld van een heerlijk vier-gangen diner. Lekker lang en gezellig tafelen, met heerlijke gerechten. Dit jaar ging dat niet anders! Mijn moeder liet al een voorproefje zien, hieronder zie je alle gerechten.

We werden gastvrij ontvangen in de Cognackamer: een soort huiskamer, met een open haard (helaas was die niet aan, maar ik kan me voorstellen dat hij in de winter wel aan is) en fijne stoelen en banken. Van het huis kregen we een amuse: tomatenmousse met radijs en pijnboompitten.

De Jufferen Lunsingh- Amuse- Tomatenmousse

Verrassend: het smaakt als tomatensoep (dan wel heel lekkere) maar omdat het zo licht is, word je er niet vol van. Dat vind ik vaak een nadeel van soep als voorafje :)
Ondertussen kregen we de menukaart en werd verteld wat het vier-gangen diner van die avond was. Tsjah...dan moet je kiezen.... maar het lijkt allemaal zo lekker! Uiteindelijk kozen m'n moeder en Nhan voor het vier-gangen diner en m'n vader en ik voor een zelf samengesteld drie-gangen diner.

We werden naar onze tafel gebracht en kregen kort daarna onze voorgerechten:

De Jufferen Lunsingh- Vier-gangen diner- Voorgerecht- Worst van scharrelvarken met biet

De Jufferen Lunsingh- Drie-gangen diner- Voorgerecht- Salade met buffelmozzarella en sardine

Het ziet al zo mooi uit, vind je niet? Die eetbare bloemetjes zijn echt lekker en passen in de gerechten. De worst was heel zacht en vol van smaak, de bietjes pasten er goed bij. Met de cassoulet werd het al bijna een herfstgerecht.
De salade was romig door de mozzarella (afkomstig uit Grootegast, Groningen), maar toch met pit door een heerlijke pesto en de sardines. Dit was, in tegenstelling tot het andere voorgerecht, nog wel zomers.

Voor het vier-gangen diner kwam vervolgens het tussengerecht.

De Jufferen Lunsingh- Vier-gangen diner- Tussengerecht- Gazpacho

Gazpacho, een koude tomatensoep, met een gebakken plakje brood, een stukje vis en gegrilde courgette. Op zich een traditionele combinatie, maar de gazpacho was best pittig: dat getuigt van lef!

Daarna was het tijd voor het hoofdgerecht.

Voor het vier-gangendiner was dat parelhoen:

De Jufferen Lunsingh- Vier-gangen diner- Hoofdgerecht- Parelhoen

Zowel de borst als het pootje waren mals, goed bereid. Daarbij waren boontjes en gebakken Shii-take (uit Hoogersmilde, Drenthe). Het was heerlijk, zowel Nhan als mama hebben hier van genoten.

Mijn vader koos voor een visgerecht van kabeljauw:

De Jufferen Lunsing- Drie-gangen diner- Hoofdgerecht- Kabeljauw

Een licht gerecht met kort gebakken/gestoomde groenten en zachte kabeljauw. De 'catch of the day'! Het bolletje op de foto is een aardappelballetje: krokant van buiten en zacht van binnen. Heel erg lekker, pap wil wel leren hoe je die moet maken... Het hele gerecht was in balans, alle smaken pasten goed bij elkaar.

Zelf koos ik voor de eend. 

De Jufferen Lunsingh- Drie-gangen diner- Hoofdgerecht- Eend

Toen we bij het restaurant kwamen, rook ik al een 'Aziatische geur': anijs. Toen ik eend op de kaart zag staan, vermoedde ik al dat daar de anijs in zou zitten en jawel... heerlijk!

Op twee manieren bereide eend: kort gebakken filet (prachtig rosé) en gestoofde dij (valt zo van het bot). Daarbij knoflookpoffertjes, gestoofde uitjes (volgens mij in dezelfde pan als de dij) en snijbiet. De jus was krachtig, licht zoet. Ik heb gesmuld, het was zo lekker!

Tot slot natuurlijk het nagerecht.

Voor het vier-gangen diner (en voor mij) was dat een blauwe bessentaartje.

De Jufferen Lunsingh- Vier-gangen diner- Nagerecht- Blauwe bessen taartje

Lichtzoete blauwe bessen met mascarpone, op een koekje, met mascarpone-vanilleijs. Het krokante stukje kon ik niet helemaal thuisbrengen, misschien gebakken filodeeg met poedersuiker?

Het ijs was ook heel bijzonder: fris, zelfs wel een beetje zuur, een soort mix tussen sorbet en roomijs. De vanille proefde ik helaas niet.

Mijn vader koos voor een fruitsalade met verveine-ijs.

De Jufferen Lunsingh- Drie-gangen diner- Nagerecht- Fruitsalade

Dat verveine-ijs was toch wel apart! Gek genoeg smaakte het een beetje naar vanille, waardoor ik zelfs twijfelde of het ijs misschien was omgewisseld... Bij het ijs was nog een rozenparfait en witte chocola, lekker een beetje zoet bij het frisse fruit. 

We konden de verveine niet thuis brengen, daarom heb ik het net even opgezocht. Onder de Nederlandse naam ken ik het wel: Citroenverbena!

Oh, en toen was het nog niet klaar ;) We namen nog een kopje koffie en thee en kregen daar ook nog weer lekkers bij: een stukje boterkoek en stukje chocoladefudge. 

De Jufferen Lunsingh- Koffie en thee

Het was al laat, zie je het aan de foto? 

Al met al was het een hele fijne avond, in goed gezelschap en lekker eten. Buiten was het donker, maar de vuurkorf brandde en kaarsjes verlichtten het looppad. De rust van de natuur...

In zo'n fijne omgeving blijf je graag slapen, ook dat kan bij de Jufferen Lunsingh. Wie weet...

De details:

• Je kon merken dat de crew dit jaar meer ervaren was dan vorig jaar: de gerechten stonden er, alles was goed. Complimenten!
• De ambiance van De Jufferen Lunsingh is geweldig: echte kaarsen op tafel en in de kroonluchter, vriendelijke en deskundige bediening en het gevoel dat je samen bij iemand thuis te gast bent.
• Eind augustus zit je aan het eind van de zomer en aan het begin van de herfst. Dat zag je ook terug in de gerechten: sommigen echt nog zomer, anderen al herfstig met stevige smaken.
• Het wijnarrangement (optioneel) is echt een meerwaarde: de smaken van de wijn zijn afgestemd op de gerechten en ze versterken elkaar. Super! (De wijn bij het tweede gerecht was overigens wel één die 'hard' aankwam...)
• Vorig jaar werd ons broodmandje na het voorgerecht bijna meegenomen, maar we vroegen of het mocht blijven staan. Ten eerste is het brood (en de boter en olijfolie die je erbij krijgt) zelfgemaakt en overheerlijk, ten tweede vinden wij het lekker om ook brood bij het hoofdgerecht te eten... Dit jaar bleef ons mandje zonder te vragen staan, terwijl bij de andere tafels het mandje wel opgehaald werd. Houdt de Jufferen een logboek bij...?!